Свесност и самосвест

Секоја личност има свој внатрешен модел на околниот свет, а во психологијата таа се нарекува свест, а интересот за сопственото себе, кое одамна е предмет на внимание на психолозите, се нарекува самосвест.

Дефиницијата на свеста и самосвест во психологијата

Дали некогаш сте забележале дека кога читате некоја книга, одејќи напред во заверата, не забележувате како ги гледате зборовите, превртите страници? Во овој момент во психата се одразува она што е опишано во делото. Од психолошка гледна точка, вие сте во светот на книгата, неговата реалност. Но, замислете дека во овој момент телефонот ѕвони. Во тој момент свеста се врти: тоа е читлива книга, внатрешна "јас". Како резултат на тоа, сфаќате дека куќата, книгата, столот на кој седите - сето ова постои објективно, а што предизвика заплетот (емоции, чувства, впечатоци) беше субјективно. Поаѓајќи од тоа, свеста е прифаќањето на реалноста, без оглед на постоечкото битие.

Вреди да се напомене дека свеста функционира сè додека некој не научи нешто, знае нешто. Ова продолжува додека стекнатите вештини не се доведат до автоматизам. Инаку, тоа ќе се меша со вас. На пример, професионален пијанист, кој одразува каде се наоѓа забелешката "до", нужно ќе фалсификува.

Ако зборуваме за самосвест, тогаш во психологијата тоа е збир на различни процеси од психичка природа, благодарение на што едно лице може да се реализира како субјект на реалноста. Претставите на секој човек за себе се додаваат на она што вообичаено се нарекува "слика на" јас ". Најинтересно е што секој од нас има бесконечен број такви слики ("Како се чувствувам себеси", "Како луѓето ме гледаат", "Она што јас навистина сум" итн.)

Однос на самосвест и свест

Свеста и самосвест на лицето се судираат, пред сè, кога човек почнува да учи, анализира одредени феномени на сопствената свест. Во психологијата ова е одраз. Со прибегнување кон ова, поединецот се вклучува во самоспознание, изложување на сопственото однесување, чувства, емоции и способности на површна или внимателна анализа.

Ако зборуваме за формирање на рефлексија, таа започнува уште во школската возраст, најмногу активно манифестира во адолесценцијата. Значи, кога некој го поставува прашањето "Кој сум јас?", Го активира своето внатрешно јас, самосвеста, а во анализата на реалноста неговото место во него ја манифестира свеста на поединецот.